„Jezus powiedział do swoich uczniów: Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”. Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? Albo spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię, lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?” A Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”. Ewangelia wg św. Mateusza 25, 31-46.
Bóg będzie sądził wszystkich z miłości jaką okazali podczas swojego życia. Bóg mówi i sam pokazuje, że miłość nie jest tylko teologicznym hasłem, ale jest konkretem, zadaniem do wypełnienia. Jedną z form miłości Pana Boga jest przestrzeganie Jego przykazań. Jezus pokazuje, że Boga można kochać także wyświadczając dobro ludziom. Mamy pomagać innym w spotkaniu z Jezusem. Mamy pomagać ubogim duchowo i materialnie. To także obowiązek naszej wspólnoty parafii jaką tworzymy, tej wielkiej rodziny rodzin.
Pomagamy członkom naszych rodzin i sąsiadom. Pomagamy chorym w szpitalach, hospicjach i domach opieki. Włączamy się w ogólnopolskie i ogólnoświatowe akcje pomocy. Staramy się zawsze usłyszeć głos prześladowanych, odrzuconych i wykluczonych. Pomagamy ofiarom wojen, i różnych kataklizmów.
W celu zorganizowania konkretnej pomocy, najczęściej materialnej, oraz dla jej usprawnienia w naszej parafii, od chwili jej powstania, działa tzw. Zespół Charytatywny. Są to znani nam ludzie, zawsze dyspozycyjni, chętni i wrażliwi.
Dziękuję wszystkim naszym parafianom za gorące serca i otwarte dłonie. O naszym chrześcijaństwie i człowieczeństwie świadczy właśnie to jak widzimy drugiego człowieka i jak podchodzimy do jego potrzeb. Dziękuje także członkom naszego parafialnego Zespołu Charytatywnego. Dziękuję za ich sumienne i rzetelne działanie. Dziękuję za poświecony przez nich czas.
Chrystus mówi do nas, że każda troska o najmniejszych to spotkanie z Nim. Owi najmniejsi to przecież nie tylko dzieci. To także ludzie chorzy, także zaniedbani życiowo i bezradni. To starsi i samotni. Oni właśnie stanowią dużą i niestety stale powiększającą się grupę naszych parafian. Potrzebują nie tylko paczki żywnościowej z okazji Świąt, ale także rozmowy i zainteresowania. Potrzebują wspólnej modlitwy i choćby najmniejszego słowa pocieszenia. Pomoc to także organizacja obiadów dla dzieci w szkole, czasem załatwienie opału dla ogrzania mieszkania, to czasem trochę pieniędzy, to zakup środków czystości i higieny. To są zadania, z którymi zmaga się nasz parafialny Zespół Charytatywny.
Członkowie parafialnego Zespołu Charytatywnego: Ks. Mariusz Dziarmaga – proboszcz, Beata Góralska – sekretarz, Monika Piątkowska, Joanna Lisowska, Małgorzata Elers, Krystyna Domańska, Adam Komor, Jacek Góralski, Dariusz Kuldanek, Urszula Piesik.